Şimdi Ayvalık'ta Olmak Vardı

Şimdi Ayvalık'ta olmak vardı. Güzel yurdumuzda belki de en çok huzur bulduğum en sevdiğim yerlerden birisi .Orada deniz başkadır, güneş farklı doğup farklı batar. Bütün yıl boyu çoğunlukla yaz aylarında hiç olmazsa birkaç gün gider hem kafamı dinler hem keyfini çıkarırım orada her şeyin. Özellikle denizin, rüzgarın ve dalganın...
Bu birkaç günlük bir ziyaret olsa da önümüzdeki aylar boyu bu birkaç günde çektiğim fotoğraflara bakıp bir dahaki yazın hayallerini kurarım. Naçizane, bu sefer fotoğraflarımı buraya ekleyerek bu keyfi sizlerle paylaşmak istiyorum.


Gün batarken denizin üstünde hiçbir yerde görmediğiniz bir renge bürünür etraf burada. Ufuk ayrı bir kızarır Ayvalık’ın üzerine çektiği kırış kırış çarşafı ise bambaşka bir renktedir. Adalar çoğu zaman pencerelerini açar ve içeri hafif , serin bir rüzgar esiverir. Etkileyici bir halin içine girersiniz. Sanki her yerde batan güneş bu gördüğümüz güneş değil gibidir.

Balıkçılar teknelerini hazırlar. Oltalar çıkar. Martılar voltaya koyulur tepenizde. Kediler nöbete başlar.


Ben bu sefer ne martı olup uçmak isterim ne de balıkçı . Kedi bile olmak istemem. Bir bankta oturup bu döngüyü seyrederim. Gün doğar gün batar. Rüzgar eser dalga çıkar...

Bu fotoğrafları nasıl çektim? Oradaki ruh halimi en iyi özetleyen kare biricik arkadaşım Mürsel'e ait.:)) Her şey açıkça ortada...


------------------------------------------------------------------------------------
(c) Fotoğraflar dalgaizlerine aittir.Twitter'da paylaş