Antalya Müzesi'nde yarım bir Herkül (Heracles) heykeli vardır. 1980 yılında Prof. Dr. Jalen İNAN önderliğinde yapılan Perge kazılarında heykelin alt yarısı bulunmuştu. Aynı yıl heykelin üst kısmının da hırsızlar tarafından yurtdışına kaçırıldığı öğrenildi. ( Ki bu pek de az karşılaşılan bir durum değildir. )
Sonuç olarak heykelin üst kısmı Amerika'da New York Metropolitan Sanat Müzesinde alt kısmı da Antalya Arkeoloji Müzesinde sergilenmeye başlandı. Jale İNAN'ın hem ülkemiz hem de ABD'de yaptığı araştırmalar sonucu bu iki parçanın da birbirine ait olduğu kesinleşmişti.
Bugünlere kadar heykel Antalya müzesinde karşıdan bakıldığında bir tamamlayıcı görevi yapan üst kısmının fotoğrafıyla beraber sergilendi.
Eserlerin yapıldıkları ve bulundukları topraklar ana vatanlarıdır. Yarım yamalak olmasından ziyade heykelin "memleketinden" uzakta Amerika'da olması gayet anlamsız. Tıpkı İngiltere'de Londra'da sergilenen birçok doğu medeniyeti eserlerinin orada aslında üzerinde yüklü olan anlamlardan yoksun olduğu gibi. Almanya'da Berlin müzesinin Bergama Bölümünde bulunun yerinden parça parça koparılıp sergilenen Zeus Sunağının aslında orada ne kadar öksüz olduğu gibi...
Sabah haberlerinde spikerler gazete başlıklarını okur ya hani birisinde denk geldim fotoğrafı son anda gördüm ve tanıdım. Spiker habere ilişkin yazıyı okumadı ama ben bana gerekli olanı almıştım uykulu gözlerle de olsa. Sonrasında google'da haberlerde arattığımda konuyla ilgili haberin Milliyet gazetesinde olduğunu gördüm. Okudum ve çok sevindim. Haberi okumak isteyenler buradan buyursunlar...
Herkül heykelinin diğer yarısı uzun süren çalışmalardan sonra ait olduğu topraklara getirilmiş. Parçaların birleştirilmesi gibi üzerinde yapılacak birtakım çalışmalardan sonra bir "bütün" halinde Antalya Müzesinde sergilenmeye başlanacakmış. Darısı uzaklarda bir manasını arayan boşlukta olan bütün eserlerimizin "başına" !
Emmy ödül töreninden önce aynı konuda yazarken değinmiştim. Komedi dizileri artık komik mi ya da ne kadar komik diye dikkat çekmiştim. Herkesin gülünç bulduğu şeylerin farklılığı aşikar ancak Amerikan televizyonlarının 20 dakikalık komedi dizilerinin çoğunun değişen mizah anlayışı da gözden kaçmıyor. Ben Everybody Loves Raymond seviyorum. 1996-2005 arası çekilen ve Peter Boyle'un vefatıyla çekimlerine mecburi son verilen bu diziye çok gülüyorum. Öyle ki bazı sahnelerde görüntüyü durdurup kahkahalarımı bir güzel atıp ancak öyle devam edebiliyorum. Buradan konu başlığım Vespa'ya nasıl mı geleceğim ? Everybody Loves Raymond 5.sezon 1 ve 2 bölümleri İtalya'da geçiyor. Bir Vespa'nın üzerinde görmeyi umduğum en son kişi Frank Barone karakterini öyle görünce o sahne çok hoşuma gitti. Daha önce bu bölümü defalarca izlemiş olmama rağmen ilk defa böyle dikkatimi çekmişti. Vespa sinema ve televizyon dünyasında ortalama bir oyuncudan fazla rol almıştır diye düşündüm.
Everybody Loves Raymond 5.sezon 1 ve 2. bölümler.
Akdeniz müziği , mutfağı , insanı içimizde hangi duyguları uyandırıyorsa scooter türü bir motorsiklet markası olan Vespa da Amerikan film endüstrisi için aynı etkiye sahiptir demek yanlış olmaz sanırım. Vespa'nın taşıdığı o samimiyet ve sıcaklık ön planda bir vitrin olarak olsun ya da arka planda bir detay olarak olsun izleyiciyi çekmek için kullanılmış. Hem de azımsanmayacak derecede çok kullanılmış eğer şöyle dikkatli bir düşünürsek. Ben birçok sevdiğim filmde Vespa'ya rastladım ve onlardan bazılarını burada paylaşmak istiyorum:
Vespa denince akla ilk gelen film Audrey Hepburn'ün oynadığı Roman Holiday ( Roma Tatili ) filmidir desem abartmış olmam. Filmde Audrey Hepburn'ün Roma'yı Vespa ile turlamasından sonra Romanın turist akınına uğradığından Vespaların da onbinlerce yeni sahip bulduğundan bu sayfalarda bahsetmiştim.
Yine dalgaizlerinde yer verdiğim şair Neruda'nın bir İtalyan kasabasında yaşadıklarını konu edinen güzel film Il Postino (Postacı) filminde de rastlıyoruz Vespa'ya.
Beğendiğim animasyon filmlerinden olan Ratatouille'da bu sefer mekan Paris olsa da Vespa bir rol de buradan kapmış.
Little Miss Sunshine ( Küçük Günışığım ) filmine de yakışıyor. Ailenin yolculuk yaptığı sevimli minibüs bir yana kenara köşeye bir yere Vespaları sıkıştırmak da fena olmamış.
Get Smart filminin kovalamacalarında bol bol yer alan bir başkası.
Bu sefer The Bourne Ultimatum'da aksiyonun içinde...
Görüntü bulamadım ama sanırım Fransız yapımı Taksi filmlerinden birinde (1. olması lazım ) Vespa'lılar Daniel ve Emilien'e yardım ediyorlardı.
Ve niceleri...Volkswagen diye tabir edilen eski model Vosvoslar ve Vespa scooterlar sahipleri ya da dışardan bakanlar tarafından artık birer hayat tarzı olarak algılanır oldu. Yukarıda bahsettiğim filmlerdeki görüntülerin yanında bir çok tasarımcı tarafından dizayn ikonu olarak kullanılır oldu Vespalar.Twitter'da paylaş
63. Emmy Ödül Törenine ve adayların güzel geçeceğini tahmin ettiğim gecede ödüllerini almasına neredeyse bir gün kaldı. Ödüller yarın gece yani 18 eylül pazar gecesini pazartesine bağlayan gece sahiplerini buluyor. Cnbc-e ve e2 canlı yayınla verecek bakalım bekliyoruz.
Daha öncesinde Altbilgi severek takip ettiğim blogunda bir anket düzenlemiş. Gösterilen adaylar içinden kendi ödülümüzü vermek istediğimizi seçerek gece öncesi bizlere bir oylama imkanı sunmuş. Orada görüş belirtip ben de "kendi kazananlarıma" bu sayfalarda yer vereyim istedim.
And The Emmy Goes To...
Komedi : En İyi Dizi Adaylar Glee Parks & Recreation The Big Bang Theory 30 Rock Modern Family The Office Komedi : En İyi Kadın Oyuncu Adaylar Amy Poehler- Parks & Recreation Laura Linney - The Big C Tina Fey - 30 Rock Edie Falco- Nursie Jackie Martha Plimpton - Raising Hope Meliissa McCarthy- Mike & Molly
Komedi dalında en iyi kadın oyunculardan oyum Laura Linney'e. Aslında The Big C dizisi herhangi bir dalda aday olsa ona da oy verebilirdim. Tahmin edebiliyorum izleyenlerin olduğu kadar akademi yetkililerinin de aklını karıştırmış olacak The Big C."Drama desek ? Eh değil . E kanseri merkeze almış bir komedi de olmaz hani!" diye düşünmüş olabilirler. Komedilerin artık ne kadar komik olduğu ve onlara ne kadar güldüğümüz de tartışılır. The Big C'yi senaryosunu ve Laura Linney'i çok başarılı buluyorum ben. The Big C için bir kanser komedisi değil kansere yakalanmış bir kadının komedisi diyebiliriz. İzlemeyenler kafasında kanser olmuş bir karakter canlandırıp ah canım yazık ya da budist iyimserliğinde mutluluk güneş gülücüğümüzün arkasında diye düşünebilirler. Cathy ( Laura Linney ) tüm gerçekçiliğiyle hastalığıyla yüzleşip daha iyi olmak için değil de iyi olmak için savaşıyor. The Big C bana göre de içindeki ve adındaki kansere karşın hayatını kaybetmek üzere olan birinden çok hayatla ilgili bir dizi. Yaşama , daha iyi yaşama ruhunu ve bunun için önümüzde seçilebilecek bir çok yol olduğunu aşılıyor bana. Laura Linney başarıyla üstesinden geldiği Cathy karakteriyle elinde kalan hayatıyla ne yapacağını düşünürken bir şekilde yaşayan izleyenlere de dur bir dakika peki ben ne yapıyorum diye düşündürüyor. İster ironik ister absürd deyin farklı komedi öğeleriyle The Big C bir klişe olacak ama " hem ağlatıp hem güldürüyor." Son zamanlarda daha iyisini daha zekisini ve farklısını görmedim. Etkilendiğim çok belli ama bu dizinin aktarmak istediği felsefesini edindiğimi düşünüyorum.Belki ilerde bu dizi ile ilgili daha fazla yazarım. İzledim izliyorum onun için oyum Laura Linney'e ve her neyiyle adaysa The Big C'ye :) Drama : En İyi Erkek Oyuncu Adaylar Timothy Olyphant - Justified Steve Buscemi - Boardwalk Empire Jon Hamm - Mad Men Hugh Laurie - House Michael C. Hall - Dexter Kyle Chandler - Friday Night Lights
Drama : En İyi Kadın Oyuncu Adaylar Connie Britton - Friday Night Lights Elisabeth Moss - Mad Men Mariska Hargitay - Law & Order: Special Victims Unit Kathy Bates - Harry’s Law Julianna Margulies - The Good Wife Mireille Enos - The Killing
Drama dalında en iyi erkek oyuncu ödülümü House MD'de bana göre harika işler çıkaran Hugh Laurie'ye veriyorum. Dizi bitene kadar bu oy değişmeyecek sanıyorum. Drama dalında en iyi kadın oyuncu The Killing'in cinayet dedektifi Sarah Linden rolündeki Mireille Enos. Gizemli polisiye suç dizisi The Killing'de Enos diğer birçok polisin göremediğini gören zeki yetenekli bir polisi oynuyor. Soğuk bir duruşu olmasının yanı sıra bir annenin duygularını da katıyor Sarah Linden rolüne. Böyle oyuncular için hep kendi karakterine yakın bir karakteri oynuyordur heralde diye düşünürüm. Karanlık evet karanlık dizinin soğuk dedektifi "etkileyici" karakteriyle ekran başına kilitliyor. The Killing dizisi karanlık , olayın geçtiği Seattle şehrine hiç güneş doğmuyor devamlı yağmur yağıyor. Öyle ki Mireille Enos hem o soğukluğu hem de bu karanlık alışkanlığıyla bir vampir dizisinde oynayabilir. Dizinin ikinci sezonu başlayacak ve hala aynı cinayet gizemini koruyor. Bölüm bölüm gün gün değişik çıkmazlarla düğümleri çözmeye çalışıyor izleyenlerle beraber dedektif Linden. İzlemeyenler arasında " On küsür bölümde cinayet çözülmez mi la !" diyenler hiç yanaşmasınlar.
Biliyorsunuz müzikten makyaja , sanat yönetmeninden fotoğraf seçicisine kadar birçok aday var . Hepsini inceleyemedim . Conan'ı seviyorum ona oy verir ödül almasını isterim. Adaysa Ellen yine alsın derim. Game Of Thrones'u o kadar da beğenmedim ama sanırım bu dizi ödül sahibi olacak. Hatırlatayım Mad Men ne kadar ödül alırsa alsın izlemeyeceğim :) Fantastik illa vampirli cadılı bir şeyler varsa adaylar arasında oyum True Blood'a. Daha fazla da uzatmak istemiyorum . Siz de görüşlerinizi belirtirseniz sevinirim.
Yine güzel bir şakı dinleyelim istiyorum. Bayram ziyareti nedeniyle dayımın yanına uğradığımda ağzında sözlerini tam bilmese de keyifle bir şarkı mırıldandığını farkettim. Sürekli aralıklarla belli belirsiz gibi gelse de güzelliğini aslında belli eden mırıldanma... "liiiberta liiiberta" Dayanamayıp sorduğumda eskilerden bir şarkı olduğunu söyledi."Al Bano ve Romina Power söylerdi.80li yıllardı..." Nedendir bilmem söyleyiş tarzından ve heyecanından olsa gerek bu şarkıcıların ismini de en az otuz yıldır ilk defa bana zikrettiğini düşünüyorum. Anlamadığım için tekrarlamasını istedim hiç duymadığım bu isimleri. Power mı ? Bu ne biçim İtalyan ismi şarkı italyanca sözler taşıyor gibi dedim. Uzatmadı ve uygun bir zamanda dinleteceğini söyledi.
Birkaç gün sonra dinleme fırsatı da bulduk. Dayımın bana göre imrenilecek bir kaset koleksiyonu var. Bu kasetlerin genelini 70li yılların sonu ve 80li yıllara ait kasetler oluşturuyor. Bunları bir şekilde Cd'ye çekme planları olduğunu biliyorum malum bu yaştaki bantların ömürleri o kadar da uzun değil. Defalarca dinlenen kasetlerin bantların aşınması , müzik çaların bantları "sarması", kalemle bu bantları tekrar sarmalar...Farkettiniz mi kasetlerden de artık taş plaklar gibi bahseder olduk. Herneyse işte dayımın bu kasetleriyle aslında küçüklükten bu yana alakalıyımdır. Çok küçükken onlardan kaleler yaptığımı, arka arkaya dizerek domino etkisi devirdiğimi hatırlıyorum. Çoğunu kırar içindeki kağıtları yırtarmışım dediğine göre ben hatırlamıyorum o kadarını. Aklım daha da yetmeye başladığında izin alıp içinde latin müziği olanları dinlediğimi hatırlıyorum.
Kasetimizi bulup taktığımızda dayım ezberlemişçesine şarkının yerini ayarladı. Hep öyledir ya kasetlerde. Bir iki şarkıdan sonra çalmaya başladı. Malum İtalyan müziğinin o yıllara ait Akdeniz ezgileri.Kafa yormayan bir müziğin önüne çıkan iki saf ses. Şarkıyı sadece bir kere dinleyebildik ve oldukça beğendim. İkinci ve daha fazlası defalar dinleyememizin nedeni aletin kaseti yine sarması oldu. Birbirine dolanan bantları şarkıyı dinledikten sonra görmem kasete daha çok önem vermemdeki sebep eminim. Sonra bantlar özenle sarıldı ve kaset istirahate alındı...
Neyseki youtube var dedim. Dinlerim ben bunu ! Umutsuzca ve elindeki benden daha yaşlı kasete daha da fazla değer katarcasına yoktur ki dedi dayım. Bilmiyorum internetin varlığına sevinmeli miyim ? O bantın sarıldığını görmek şarkıların bir zaman belki daha da değerli olmuş olabileceğini düşündürdü.
Al Bano ve Romina Power bir zamanlar ülkemizde çok meşhurlarmış. Ben "Felicita"larını duymuştum daha önceden siz de bilirsiniz. Bu şarkıyı daha bir beğendim nedense ama. "Yak beni yık beni" değil de içinde "özgürlük" geçen bir şarkı yapmışlar daha ne.
Beraber dinleyelim altına da Türkçe çevirisini ekledim.
Gece kaçıp giden bir adamın omuzlarına çöküyor. Karanlığın beraberinde kendisiyle bir sır da götürecek. Evlerin ve kiliselerin arasında bir kadın artık orada olmayan birini arıyor. Ve senin adına ,daha kaç insan geri dönmeyecek.
Özgürlük, o kadar fazla insanı ağlattın. Sensiz , daha fazla yalnızlık var. Hayatı yaşama amacım olana dek Sana sahip olmak için yaşayacağım. Özgürlük, koro yükseleceği zaman Sana sahip olmak için şarkı söyleyecek.
İnsanların acı ve derilerinin üstünde beyaz bir kağıt var. Fakir insanlarda kinizm her gün gelişiyor Acizliğin kalbinin karanlığında bir güneş tekrar doğuyor ama. Sessizliğin içinden seni arayan bir ses doğacak.
Özgürlük, o kadar fazla insanı ağlattın. Sensiz , daha fazla yalnızlık var. Hayatı yaşama amacım olana dek Sana sahip olmak için yaşayacağım. Özgürlük, koro yükseleceği zamanhttp://www.blogger.com/img/blank.gif Sana sahip olmak için şarkı söyleyecek.
Özgürlük, bir daha öyle ağlamaksızın. Sensiz , daha fazla yalnızlık var. Hayatı yaşama amacım olana dek Sana sahip olmak için yaşayacağım. Özgürlük, koro yükseleceği zaman Sana sahip olmak için şarkı söyleyecek.
İlk defa bu şarkıda duydum : Kinizim : tıklayın Vikipedi'nin yalancısıyım.
Yıllar geçse de hala dinlenilen şarkı değerli ve güzeldir. Var mı sizin de dilinize takılan yıllardır dinlediğiniz şarkılar ? Ya da şimdi anlamlı geliyor mu etrafınızdakilerin eskiden beri tekrar tekrar aynı şarkıları mırıldanmaları ?Twitter'da paylaş
Antalya Müzesi'nde yarım bir Herkül (Heracles) heykeli vardır. 1980 yılında Prof. Dr. Jalen İNAN önderliğinde yapılan Perge kazılarında heykelin alt yarısı bulunmuştu. Aynı yıl heykelin üst kısmının da hırsızlar tarafından yurtdışına kaçırıldığı öğrenildi. ( Ki bu pek de az karşılaşılan bir durum değildir. ) 
Bugünlere kadar heykel Antalya müzesinde karşıdan bakıldığında bir tamamlayıcı görevi yapan üst kısmının fotoğrafıyla beraber sergilendi. 
Twitter'da paylaş
Kayıtlar
